ลูกจ้างระวัง! พฤติกรรมแบบไหน เสี่ยงถูก เลิกจ้าง แถมไม่ได้ค่าชดเชย

เลิกจ้าง ค่าชดเชย  พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ ศ 2541 มาตรา 118 บัญญัติว่า ให้นายจ้างจ่ายค่าชดเชยให้แก่ลูกจ้าง ซึ่งเลิกจ้าง ดังต่อไปนี้ ลูกจ้างซึ่งทำงานติดต่อกันครบ 120 วัน แต่ไม่ครบ 1 ปี ให้จ่ายไม่น้อยกว่าค่าจ้าง ทำงานครบ 6 ปี แต่ไม่ครบ 10 ปี ได้ค่าชดเชย 240 วัน • ทำงานครบ 10 ปี แต่ไม่ครบ 20 ปี ได้ค่าชดเชย 300 วัน • ทำงานครบ 20 ปี ขึ้นไป ได้ค่าชดเชย 400 วัน ค่าเสียหายจาก

-ทำงานครบ ๖ ปี แต่ไม่ครบ ๑๐ ปี จ่ายค่าชดเชย ๒๔๐ วัน -ทำงานครบ ๑๐ ปีแต่ไม่ครบ ๒๐ ปี จ่ายค่าชดเชย ๓๐๐ วัน - ทำงานครบ ๒๐ ปีขึ้นไป จ่ายค่าชดเชย ๔๐๐ วัน ๒) การนับระยะเวลา 6 สาเหตุถูกเลิกจ้าง หมดสิทธิรับค่าชดเชย และเงินทดแทนกรณีว่างงาน · 1 ทุจริตต่อหน้าที่ กระทำผิดอาญาโดยเจตนาแก่นายจ้าง · 2 จงใจทำให้นายจ้างหรือบริษัทได้รับความเสียหาย · 3 ฝ่าฝืนข้อบังคับ หรือ

ถูกเลิกจ้าง - ได้รับเงินทดแทน 50% ของค่าจ้างรายวัน ครั้งละไม่เกิน 180 วันปี ลาออก หรือ สิ้นสุดสัญญา อัตราเงินชดเชยเลิกจ้าง จะคิดตามอายุงานและตามเงินเดือนของลูกจ้างที่ได้เข้ามาทำงานภายในองค์กร โดยจำนวนงานที่แตกต่างกันก็ส่งผลทำให้อัตราค่าชดเชยต่างกันออกไป ซึ่งอายุงานจะผันแปร